Blog Allard van Gent

Berlijn kent net als het Ace Cafe in  Londen een trefpunt waar motorrijders al sinds jaar en dag bij elkaar komen. Keert in London jaarlijks het Ace Cafe Reunion evenement terug, in Berlijn komen tienduizenden mottorijders begin mei bij elkaar om het “Tanz in den Mai” feest te vieren.  Op 1 mei is het weer zo ver. Lees meer over dit evenement in onderstaand artikel, dat ik in 2012 voor MOTOR Magazine schreef.

Berlijn kent net als het Ace Cafe in  London een trefpunt, waar motorrijders al sinds jaar en dag bij elkaar komen. Keert in London jaarlijks het Ace Cafe Reunion evenement terug, in Berlijn komen tienduizenden mottorijders begin mei bij elkaar om het “Tanz in den Mai” feest te vieren.  Ook dit jaar was het op 1 mei gezellig druk op Berlijns motor ontmoetingsplaats de “Spinnerbrücke”.

Tien dagen voor de grote dag spreek ik met de Oostenrijkse eigenaar Johannes Bernsteiner. Hij toont me een velletje papier met daarop de weersvoorspelling voor 1 mei. “Als deze voorspelling uitkomt, dan moet  je met meer dan 25.000 bezoekers rekening houden”, legt hij me uit. Johannes Bernsteiner woont 36 jaar in Berlijn. In de jaren tachtig bevoorraadde hij als slager de kleine houten snackkeet, die op de plek stond waar nu zijn eigen grote zelfbedieningsrestaurant de Spinnerbrücke staat. “Ik kreeg begin jaren negentig de kans om alles over te nemen. In 1991 heb ik de keet gekocht.”

De Oostenrijker gaf van begin af aan gas. De keet ging tegen de vlakte om vervolgens plaats te maken voor een compleet nieuw restaurant. De gastvriendelijke Oostenrijker wilde op de 10.000 m2 oppervlakte een café-restaurant  neerzetten voor zowel de motorrijders alsook de wandelaars en fietsers. “De normale burger of wandelaar durfde hier niet naar binnen.  Overal zag je motorfietsen en alles was in zwart leer gekleed. De mensen liepen er met een boog omheen. Na de ombouw hebben ze mij leren kennen. Ik ben geen getatoeëerde biker maar een heel normaal mens”, vertelt hij lachend. “En dan ook nog met Oostenrijkse flair. Het was mijn wens om alle mensen aan te spreken en iedereen hier een plezierige tijd te bezorgen.”

De wens van de eigenaar is uitgekomen. Spinnerbrücke is een ontmoetingspek voor motorrijders gebleven én een plaats voor alle anderen, die zomers graag in de bos- en waterrijke omgeving verpozen. Iedere dag, 365 dagen per jaar, ontvangen hij en zijn medewerkers gasten uit alle lagen van de bevolking. “Van doodgewone arbeiders tot artsen, van advocaten tot toneelspelers, ze komen hier allemaal naar toe,” vertelt hij trots.

Om 05:00 uur gaan de deuren open. Dan is het vooral een komen en gaan van mensen uit de nachtdienst, automobilisten die uit Potsdam onderweg zijn naar hun werk in Berlijn en hier ontbijten, de brandweer, de politie en ook het personeel van de stadsreiniging ontbijt hier al in de zeer vroege uurtjes.  “ ’s Ochtends hebben we het al heel druk. Dan zijn er nog niet zo veel motorrijders. Die komen in de middag, zo vanaf 15:00 uur”, aldus de Oostenrijkse gastheer.

De naam Spinnerbrücke betekent letterlijk vertaald “dwazenbrug” of “gekkenbrug”. Heeft de naam met de naastgelegen brug te maken? “Ja. De oorspronkelijke naam Spinnerbrücke ontstond in de jaren ’50. Je had hier de Avus, dat is de huidige A-115 snelweg, die destijds voor racewedstrijden werd gebruikt.  Er gold geen snelheidslimiet. De motorrijders reden niet verder dan hier,  want iets verderop stond de muur naar Oost-Duitsland. Dan namen ze deze afslag en bleven op de brug staan kijken naar de andere motorrijders. De weinige automobilisten die van Oost naar West-Berlijn reden zeiden dan ‘daar staan die dwazen (Spinner) weer op de brug’. Dat werden er steeds meer en zo is die naam ontstaan,” legt de Johannes Bernsteiner uit.

Op dinsdagochtend 1 mei is het rond tien uur al zoeken naar een vrij plaatsje op één van de terrassen. De weersverwachting komt uit. Een strakblauwe lucht en een stralende zon. De meeste bezoekers genieten in de buitenlucht van een ontbijtje. Terwijl de lokale rockband de instrumenten stemt, druppelen er meer en meer motorrijders binnen. Als tegen twaalf uur de eerste worsten op de barbecue sudderen en de rijen bij de eettentjes langer worden, zit de stemming er goed in. Op straat heerst een gezellige chaos en het blijft een komen en gaan van motorrijders.

Verbaasde toeristen rijden stapvoets door de motorzee, op weg naar het nabijgelegen Strandbad Wannsee. Aan de rijen geparkeerde motoren lijkt geen einde te komen.  De verkeerssituatie met fietsers, auto’s, motorrijders en wandelaars doet denken spitsuur in Delhi. Alles beweegt en kronkelt dwars door elkaar en toch gaat het goed. Iets waar Johannes Bernsteiner trots op is. “Tienduizenden mensen, het geronk van de motoren en er is geen politie of veiligheidsdienst op de been. Dat is toch onvoorstelbaar. Als je dat iemand vertelt, dan gelooft hij het niet. Het mooie is ook dat de meeste bezoekers met de motor komen en geen alcohol drinken, of misschien één biertje. Daarom beleef je hier ook nooit agressieve toestanden. Dat is natuurlijk hartstikke mooi.”

Alles staat in het teken van de motor. Eén bedrijf biedt speciale houten motorgarages aan, een andere firma maakt reclame voor brede velgen. Dit is de plek om je bedrijf onder de motorrijders te promoten. “Ons bedrijf bestaat nu ongeveer twee jaar. Wij staan hier dit jaar voor de eerste keer en hopen dat de mensen ons leren kennen.  Wij houden ons bezig met polierwerk, bestraling van motorfietsen en natuurlijk ombouw. Dit evenement is de beste mogelijkheid om iets te laten zien,” aldus een standhouder. Hiermee bevestigt hij de woorden van evenementenmanager Carsten Hoppe, die zich ieder jaar weer met de complete voorbereiding van dit mega-evenement bezighoudt. “Je kan de motoren ook echt aanraken, voelen. Dat is het bijzondere, dat je vrijwel nergens anders in deze vorm ziet. De bezoekers kunnen zelfs een testrit maken. Daar komt nog bij dat alle belangrijke merken uit de motorwereld hier vertegenwoordigd zijn.”

Terwijl op het grote terras de mensen luid klappen en juichen na een optreden van een groep in het leer geklede line dancers , klinkt in de verte het gebrom van een groot aantal Vespa scooters. Het is tijd voor de “Roller Parade”, een jaarlijks terugkerend onderdeel. Honderden Vespa rijders,  variërend van 50 cc tot 125 cc, verzamelen zich om 14:00 uur op de Kurfüstendamm om vervolgens in colonne richting de Spinnerbrücke te rijden. Ook hier geen politiebegeleiding. Het is een spontane tour, waaraan tien jaar geleden een handje vol scooterrijders deelnam. Het aantal enthousiaste deelnemers stijgt jaarlijks. Daarmee is deze parade op 1 mei een vast onderdeel geworden op de Spinnerbrücke.

Hoewel veel groepen motorrijders afspreken bij de Spinnerbrücke, heeft Johannes Bernstein niet direct iets met de clubs te maken. “Dat regelen ze onder elkaar. Ik zorg er alleen voor dat iedereen culinair verwend wordt. Als Oostenrijker word je dit met de paplepel ingegoten. Iedere dag serveren we hier alles vers en liefdevol aan onze gasten. Natuurlijk hebben we veel Oostenrijkse specialiteiten. Van kaas tot Apfelstrudel tot Topfenstrudel. Weet je waarom die Nederlanders allemaal zo graag naar Oostenrijk gaan? Omdat ze daar zo waanzinnig lekker kunnen eten. Daarom komen ze hier ook graag naar toe, omdat ze die Oostenrijkse flair kennen. Daar genieten ze van!”

PORTRETTEN BEZOEKERS

Klaus uit Berlijn
Klaus behoort tot de vele stamgasten van de Spinnerbrücke. Iedere zondag ontbijt hij op deze plek. “ Nu is het een feestdag maar ik ben hier normaal iedere zondag om 10:00 uur. Ik bezoek de Spinnerbrücke al  sinds de jaren vijftig, Destijds was het nog gewoon een houten keet, met later wat klaptafeltjes. Toch kwamen we hier toen al bij elkaar om te ontbijten. Als ik genoeg tijd heb, dan bezoek ik ook ieder jaar dit evenement. Gisteren kwam ik met een groep vrienden terug van een weekendje toeren. Vandaag was het een prima dag om te ontbijten en natuurlijk om bij te praten. Dat doen we hier graag”. Klaus rijdt op een Horex zijspan. Horex is een Duits motormerk uit Bad Homburg. “ Dit is een Horex Regina, bouwjaar 1954 en 400 cc met zijspan. Wij hebben een Horex club in Berlijn met 13 toegelaten Horex motors in Berlijn. Bij onze club tenminste. Zelf heb ik 2 Horex motors. Als  clubje ontmoeten we elkaar hier ook regelmatig. Even onder elkaar bellen en dan zijn we hier.”

Brigitte en Wolfgang uit Fläming
Brigitte en Wolfgang zijn vaste bezoekers van dit feest. Brigitte houdt nog even de helm op, terwijl haar man Wolfgang het woord voert. “ Wij komen uit de omgeving van Berlijn, uit Fläming, maar we zijn van oorsprong  Berlijners. Zo nu en dan komen we hier weer terug. Dit evenement bezoeken we ieder jaar, al sinds het begin. Ik ben nu 72, mijn vrouw is 73. Er is natuurlijk heel veel veranderd. Vroeger waren er nog relatief weinig motorrijders. Nu rijden we nog wel eens naar Berlijn om te zien wat er aan de hand is. Helaas zien we van onze generatie motorrijders niemand meer.” De vraag luidt natuurlijk: waarom de Spinnerbücke? “ Alleen al om die motors te zien en te zien wat er allemaal op technisch gebied is veranderd. Dat is echt ongelooflijk. “ Wolfgang rijdt op een Yamaha FZR, bouwjaar 1988, die hij destijds nieuw kocht. Thuis heeft hij nog een BMW Boxer 1000 RS uit 1977 staan, waarmee hij en zijn vrouw veel reizen in het buitenland hebben gemaakt.

Axel uit Berlijn
Axel uit Berlijn staat op de brug, klaar om te vertrekken. Hij heeft zojuist een broodje gegeten en koffie gedronken. “Koffie drinken die ik hier in ieder geval iedere 14 dagen. Als ik onderweg ben in de omgeving van Berlijn, dan moet ik hier even langs. De Spinnerbrücke is als een magneet. Je ontmoet elkaar hier, je ziet vrienden, maten, het is altijd weer leuk. Vandaag is het een beetje erg druk”, lacht hij. Axel rijdt op een Yamaha Dragstar, die hij 11 jaar geleden kocht. Het is een bijzonder model, dat Yamaha speciaal ontwierp ter ere van het 70-jarig jubileum van Yamaha in Duitsland. “In heel Berlijn rijden drie van dit type motorfietsen, in deze uitrusting”, vertelt Axel. “ Destijds heb ik de fout gemaakt door mijn vrouw mee te nemen. We waren in de motorzaak en ze zei,  je neemt die of  helemaal geen. Toen heb ik gezegd, oké, dan nemen we deze.”

Andreas, Güni en Fräsi uit Berlijn
Andreas: “ We komen hier elk weekend. Gezellig koffie drinken, wat kletsen, een beetje kijken. Dat doen we nu al zo’n 20 tot 25 jaar. We rijden op deze oude Honda Monkeys, die vroeger in de jaren ’70 en ’80 werden gebouwd voor mensen op de camping. Vandaag de dag zijn ze officieel als motor toegelaten met iets sterkere motoren. Vroeger was het altijd 50 cc. Het is leuk ermee rond te rijden omdat ze klein, flink en wendbaar zijn. We mogen ermee op de snelweg rijden. De maximum snelheid ligt dan rond de 130 km./uur.”
Bij dit type motor denk je al snel aan een club. Andreas: “Hier in Berlijn is er niet echt een club. Wel in Hamburg. Het zijn niet echt clubs maar gewoon mensen die elkaar ontmoeten. Er zijn vaak meerdere evenementen in het jaar.” De vraag ligt voor de hand; waarom geen motorfiets met een normale grootte?  “We zijn allemaal met een normaal model motor begonnen, maar met deze motors is de factor plezier gewoon groter. Waarom rijden we op deze motors? Niet om te reizen maar om plezier te hebben. Het plezier is net zo groot als met een grote, alleen veel minder gedoe. En je hebt het effect dat mensen er graag naar kijken, vaak nog meer dan naar een Harley.”

Yvonne uit Frankfurt Oder
“Het is de 3e keer dat ik hier ben. Ik rij sinds juli vorig jaar op een KTM Duke 690. Mijn rijbewijs heb ik pas sinds eind 2010. Daarvoor was ik altijd bijrijder. Ik heb wel een brommerrijbewijs gehad voor 125 cc en in die tijd ook al Enduro gereden. Toen beloofde ik mezelf, dat als ik het me kon permitteren, ik ook een motorrijbewijs zou halen. Vorig jaar was het dan zo ver. Ik heb ook geluk gehad met deze motor. Met de Duke is het echt super leuk.  Je kan er mee uit de voeten in zowel in bergen als in de stad. Afgelopen weekend waren we in het Harz gebergte. Daarvoor was deze motor perfect. Voor vrouwen is het precies de goede motor”, aldus Yvonne. Is het inderdaad zo, dat je meer vrouwen op een motor ziet rijden? Ze knikt. “Ja, ik zie om me heen dat het aantal toeneemt”. Tot slot: waarom de Spinnerbrücke? “ Op een dag  als deze komen alle  gelijkgezinden hier bij elkaar. Je ziet dan ook alle soorten motoren en wat iedere individu daar nog aan creativiteit in stopt. Dat is fascinerend. Daarnaast is het eten hier ook super goed.  Een aanrader: de Kaiserschmarr. Heerlijk!”

 

www.spinner-bruecke.de