Blog Allard van Gent

straks komt op perron 5
de trein uit Bologna aan

ik wacht geduldig, sta
stokstijf naast een pilaar
van staal, een van de dragers van
een golfplaten dak

geel licht uit een zwarte locomotief
schijnt op het stopblok in dit kopstation

een rem piept, mensen staan op
deuren gaan open en ik kijk op een horloge
dat ik niet draag

ik sla ze gade, de trotse man
die kaarsrecht – met een veer in zijn sportieve jagershoed –
voor me langs loopt

daar is de lange dunne jongen, hij slungelt voorwaarts
naar andere sporen in de stationshal
van München Hauptbahnhof

hé, is dat niet een freule in een zwarte mantel
en haar gezicht bedekt met tule

ik zie dikke gezichten, dunne gezichten
ik hoor gelach, gezwijg
flinke passen, geslenter
hangbuiken, hoge ruggen

de trein is leeg, een conducteur sluit de deuren

Fine