Blog Allard van Gent

De dag verbleekt. Laatste lichtheid
Ontspringt uit het harmonisch wolkendek.
De aarde droog en bevrijd
Van sneeuw; slechts hier en daar het spoor
Van dun ijs, als glazuur.

De donkerheid groeit zacht en staag;
Een licht, dat opflitst, glimt nog mat;
De kinderen spelen nog zo laat
Het plezier van de dag nooit zat.

De mensen gaan traag, als bekoord;
En ademend heffen ze de kin
Zo in de lucht, als lag erin
Voor hen iets, dat de zin
Als een ware vreugde ontroert.

Vertaling van “Dämmerung im Vorfrühling”
Auteur:

Hedwig Lachmann