Tag Archives: bomen

Symfonie van de bomen

treesMensen die vaak met de trein door Duitsland reizen, hebben waarschijnlijk al gelezen dat bomen spreken. Bomen laten weten welke strategieën ze hebben ontwikkeld om met hun leefmilieu om te gaan. Dat las ik namelijk in ‘Mobil’,  het gratis maandblad voor de reizigers van de Deutsche Bahn.

Project
Aan het woord is de klankonderzoeker Marcus Maeder, die vertelt dat de universiteit van de kunsten in Zürich in een project samenwerkt met het onderzoeksinstituut WSL om de geluiden van de bomen, die in het ultrasonisch bereik vallen, te meten en hoorbaar te maken. Dat klinkt interessant en is van een andere orde dan mijn eerdere bijdrage over sprekende bomen op dit blog.

Klimaat
Planten geven informatie over milieufysiologische processen. Als er door droogte stress ontstaat, dan zijn de geluiden het luidst. “Hoe luider het lawaai van een boom is, des te meer stress de boom heeft”, aldus Marcus Maeder. Op den duur hopen de onderzoekers te weten te komen hoe bomen met de klimaatverandering omgaan.

Vijand verjagen
Wat ik niet wist, is dat planten elkaar waarschuwen als er een planteneter in de buurt opduikt. Via chemische processen worden soortgenoten op de hoogte gesteld. “Of er worden vijanden van de vijand gemobiliseerd”, zegt Madeder. “Om elke keer het juiste nuttige organisme (vooral spinnen, insecten) te lokken, zenden de planten complexe geursignalen uit, die uit meer dan honderd verschillende substanties bestaan.”

Symfonie
Het leukste nieuws komt het laatst. De vraag luidt of bomen ook musiceren kunnen. “Ja, dat kunnen ze. Met de ondersteuning van de mens. De Oostenrijker Peter Graus en Michael Glass uit Beieren nemen met een frequentie-meetapparaat de geluidsgolven van de bomen op, experimenteren met verschillende instrumenten en zetten de geluidsgolven vervolgens om in tonen. De rest doet de computer. Vervolgens ontstaat er een bossymfonie.”

Luisteren
Op de website van de makers kun je op de naam van een boom klikken en luisteren naar het geluid van die specifieke boom. Er zijn ook cd’s van deze bijzondere symfonieën verkrijgbaar. Klik en luister naar de bomen via de volgende link: www.natursymphonie.com

De genezende kracht van bomen

De alpenden of arve (Pinus cembra) is een boomsoort uit de dennenfamilie (Pinaceae)

De alpenden of arve (Pinus cembra) is een boomsoort uit de dennenfamilie (Pinaceae)

Professor Moser, u bent wetenschapper. Behoort u dan toch tot die mensen die bomen omarmen? Dat is de eerste vraag in een artikel in de Frankfurter Allgemeine (FAZ) van 31 mei. Het gaat over de genezende kracht van bomen. ‘Zijn we van bomen omgeven dan zakt het aantal polsslagen” staat er als citaat in de titel. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt.

“Dat doe ik in ieder geval niet regelmatig”, antwoordt de psycholoog Maximilian Moser lachend. “Maar ik heb er niets tegen om dat maar vaker te doen – de bomen als deel van de natuur vind ik geweldig. En mensen, met wie ik een nauwe band heb, die omarm ik toch ook.”

Welke boom professor Moser als eerste zou uitkiezen, dat wil de interviewster weten. “De arve. Dat is een bijzondere boom die je zelfs nog op 2500 meter zeehoogte tegenkomt. De bosgrens ligt normaal gesproken bij 1800 meter. Op die hoogte, onder die extreme omstandigheden, ontwikkelt de arve zuurstof waarmee ook mensen onder extreme belasting geholpen kunnen worden. Dat is voor ons interessant, omdat in onze maatschappij vandaag de dag continu tijdstress en prestatiedwang heersen.”

De boslucht is gezond. Dat lees en hoor je altijd weer. Is dat gewoon een gevoel of kun je zoiets ook bewijzen, luidt de volgende vraag. De professor vertelt dat nieuwe onderzoekingen uit Japan laten zien dat de hartfrequentie bij wandelingen in een bos lager is dan bij vergelijkbare wandelingen in de voorstad. Een lagere polsslag is wenselijk, want dit betekent dat het hart beter van zuurstof wordt voorzien. “Op de lange duur heeft een lage hartfrequentie zelfs een gunstig effect op de levensverwachting: is de polsslag lager, dan leven we langer.”

Of dit ook te verklaren is, vraagt de interviewster. Moser vertelt dat hierbij vele factoren een rol spelen. Eén daarvan is het feit dat een groene omgeving een ontspannen uitwerking op de psyche heeft. “Onderzoek heeft ons bijvoorbeeld geleerd dat de genezingsresultaten in ziekenhuiskamers met bomen voor het raam beter zijn. Alléén aan het groen kan dat niet liggen. Vooral naaldbomen bevatten waardevolle etherische oliën. Die werken, ook als we niet buiten in het bos zijn: zelfs als we thuis door bomen omgeven zijn, wordt de polsslag lager”, aldus Moser.

De journaliste vraag nieuwsgierig of dit ook geldt als je gewoon in bed ligt. Natuurlijk wist ze dat de researchafdeling van de professor juist daar onderzoek naar heeft gedaan. Daarbij hebben dezelfde mensen eerst in hun eigen bed thuis geslapen, vervolgens in bedden van massief dennenhout (arve) en ook in “bedden met een hout-look”, dus bedden van spaanplaat. De onderzoekers vroegen de mensen of ze de slaapkwaliteit in hun eigen bed met die in het vreemde bed wilden vergelijken. In de bedden van massief dennenhout sliepen de proefpersonen duidelijk beter. “En we vonden ook een mogelijke verklaring: in de 72 nachten in het bed van massief dennenhout spaarden ze telkens 3.500 hartslagen per nacht. Dat is behoorlijk veel, dat komt overeen met ongeveer een uur hartwerking,” aldus de professor.

De werking van het bos kun je dus ook naar je huis in de stad halen, concludeert de journaliste. “Als we hout bij het gebruik van meubels gebruiken, dan maken we gebruik van het effect van het bos, zonder meteen in een bosgeest te moeten veranderen”, legt Moser uit. “Belangrijk is dat de poriën van het hout open blijven, dus of compleet onbehandeld of in ieder geval met was of lijnolie ingewreven. Een ander onderzoek hebben we bij schoolklassen uitgevoerd waarbij de leerlingen of in een lokaal van massief hout of een lokaal met de gebruikelijke gipsplaten les kregen. De leerlingen uit het klaslokaal van massief hout hadden niet alleen een lagere hartfrequentie zodra ze het klaslokaal betraden, ze werden i.t.t. tot de andere klas tegen het einde van het schooljaar ook steeds meer ontspannen. En ook hun vagus tonus was continue hoog.”

Natuurlijk komt nu de vraag wat de vorige zin betekent en natuurlijk volgt ook een antwoord van de professor:” De nervus vagus is de zenuw die voor ontspanning en herstel verantwoordelijk is en onder andere het hout tegen belastingen beschermt. Bovendien heeft men in de afgelopen jaren ontdekt, dat de nervus vagus voorkomt dat ontstekingen in het lichaam zich uitbreiden. Hij speelt dus een rol bij tal van ziektes die we als welstandsziektes aanduiden. Want arteriosclerose, artrose en zelfs kanker zijn vaak de gevolgen van een niet goed genezen ontsteking.”

“De farmaceutische industrie heeft echter meer interesse in het onderzoek naar aparte werkzame stoffen. Een complete plant, waarin duizenden stoffen samenwerken, kun je uiteindelijk niet patenteren. Een heel bos al helemaal niet.”

Het klinkt zeer interessant, dat bomen zo veel ziektes kunnen voorkomen. Maar waarom hoor en lees je hier dan niet meer over. Dat vraag niet alleen ik me af, maar gelukkig ook de journaliste in het artikel. Professor Moser: “Vandaag de dag concentreren de artsen zich meer op ziektes. Preventie en gezondheidskennis komen veel te kort. Aan de andere kant weet de farmaceutische industrie al lang dat we niet naar de Amazone moeten om werkzame stoffen in het plantenrijk te vinden. We gebruiken ze al heel lang. Planten uit de wilgenfamilie (Salicaceae) zijn bijvoorbeeld de uitgangsbasis voor aspirine. De farmaceutische industrie heeft echter meer interesse in het onderzoek naar aparte werkzame stoffen. Een complete plant, waarin duizenden stoffen samenwerken, kun je uiteindelijk niet patenteren. Een heel bos al helemaal niet.”

Bron
FAZ: Die heilende Kraft von Bäumen – “Sind wir von Holz umgeben, sinkt unser Puls

Als bomen spreken

tree“Ik kan met de duiven spreken”, vertelde hij.
Ik zei niets en schudde wat ongelovig met mijn takken. De duiven kende ik wel, maar dat een boom met duiven kan praten, daar had ik nog nooit van gehoord.
“Je gelooft me niet, hè?”
“Nee, niet echt. Ik heb veel verhalen gehoord over bomen, maar dit is echt nieuw voor me.”
“Ik heb een plan en met dat plan zal ik je bewijzen dat ik met de duiven kan spreken.”
“Vertel maar.”
“Nou, die BMW. Ik weet dat je een hekel hebt aan die kerel die altijd zijn auto tegen jouw stam aanzet. Ik heb eens zitten denken en plotseling schoot me iets fantastisch te binnen.”
“Oh?”
“Vanavond gaat het gebeuren. Vanavond wordt het hier erg druk, maar ook erg gezellig.”
“Wat ga je dan doen?”
“Een verrassing. Wacht maar tot vanavond.”
Ik was zeer benieuwd naar zijn plan. Zou hij vanavond een vergadering met de duiven uit de buurt beleggen? Of misschien liet hij mij ook met die vogels praten.
De dag duurde lang, maar, vroeg in de avond, zag ik de eerste duiven mijn richting opkomen. Mijn buurman vertelde dat er een stuk of honderd duiven op mijn takken zouden plaatsnemen.
“Maar waarom?”, vroeg ik.
“Wacht maar rustig af. Wacht maar af.”

Ik wachtte af en intussen zaten de duiven rijen dik op mijn takken. Het viel me plotseling op dat ze allemaal een bepaalde houding aannamen. Ze richtten hun vijandige vizier op de rode BMW onder mij. En toen viel de eerste duivenstront op het dak van de auto. Meer en meer stront denderde naar beneden en droop langs de autoramen naar de grond. De auto was door de grote hoeveelheid duivenstront nauwelijks meer te herkennen.

De mensen die zich tijdens die enorme kakpartij op straat bevonden renden angstig weg. Het klapperen van het grote aantal vleugels leek even paniek te veroorzaken, maar gelukkig vlogen de duiven op tijd weer uit elkaar. De mensen op straat lachten om de eigenaar van de BMW, die in paniek op het geluid van de vogels was afgekomen. Ik zag hem naar me opkijken. Hij werd kwaad en schopte uit woede tegen mijn stam. Ik voelde me opgelucht. De man parkeerde zijn auto voortaan ergens anders.