
Daniel Abma (r) met cameraman Johannes Praus in Cuba.
Dit artikel verscheen in uitgave 91 (april/mei 2016) van Mens & Gevoelens. Lees onderaan hoe je dit nummer kunt bestellen.
Documentaire over hedendaags Cuba en de seksuele revolutie binnen de socialistische heilstaat
Op 19 maart ging tijdens het Haagse filmfestival Movies That Matter de documentaire Transit Havana in première. Een dag later won de film bij het Roze Dagen Filmfestival in Amsterdam de juryprijs voor beste documentaire. Filmmaker Daniel Abma (1978) uit Berlijn won met zijn vorige documentaire Nach Wriezen de prestigieuze Duitse Grimme Preis.
Daniel Abma
Het is de tweede keer binnen drie jaar tijd dat ik de in Drenthe geboren documentairemaker Daniel Abma interview. Tijdens de eerste ontmoeting legde hij me uit dat hij zich in 2008 bij de filmacademie in Potsdam aanmeldde, omdat vrienden zijn filmpjes zo goed vonden. Daarmee bedoelden ze de educatieve filmpjes die hij als jeugdwerker maakte om samen met jongeren tal van sociale problemen te lijf te gaan. Nog geen vier jaar na de aanmelding bij de Filmuniversität Babelsberg Konrad Wolf trok de toenmalige filmstudent nationaal en internationaal veel aandacht met Nach Wriezen, een documentaire waarin hij drie jaar lang drie jeugddelinquenten volgde. De film kreeg een nominatie bij de studentencompetitie van de IDFA en verscheen meermaals op de Duitse televisie. In maart 2015 volgde de bekroning in de vorm van de Grimme Preis, de belangrijkste televisieprijs van Duitsland. Nu komt hij met een documentaire over Cuba op de proppen. Officieel is Transit Havana de afstudeerfilm waarmee hij vorig jaar zijn filmstudie in Potsdam cum laude afsloot. Wederom spelen drie personen de hoofdrol. Dit keer zijn het transgenders. Aan de hand van hun verhalen schept de enthousiaste filmmaker een fascinerend beeld van de Republiek Cuba, zoals die zich vandaag de dag manifesteert.
Idee
De idee van zijn vorige film was gebaseerd op zijn ervaring als jeugdwerker. Destijds vroeg hij zich af waarom het steeds weer mis ging met jongeren die uit de gevangenis werden ontslagen. Hij ging met zijn documentaire op zoek naar antwoorden. Hoe kom je echter op het idee een film met drie transgenders op Cuba te maken? Daniel Abma: ‘Transit Havana heb ik samen gemaakt met Alex Bakker. De filmidee is van hem. Tijdens een filmfestival in Praag zagen we samen een keer toevallig een film over Cuba. Dat was een documentaire van Victor Kossakovsky. Na afloop dronken we een biertje en hadden we het erover hoe verschrikkelijk slecht we die film vonden. Alle stereotypen kwamen in beeld, maar dan in de overtreffende trap. Inmiddels heb ik begrepen dat dit zijn filmstijl is. Alex en ik waren het erover eens dat je veel mooie films over Cuba kunt maken. Toen vertelde hij me dat een Nederlandse topchirurg op uitnodiging van de dochter van president Castro één keer per jaar transgenders opereert.’ Na gesprekken met de VU in Amsterdam en de nodige research schreef Alex het draaiboek en het script. Iris Lammertsma en Boudewijn Koole van productiebedrijf Witfilm in Amsterdam zagen de film wel zitten. Boudewijn Koole is overigens de regisseur van Beyond Sleep, de openingsfilm van het International Film Festival Rotterdam in 2015. Met een kleine ondersteuning van het Nederlands Filmfonds op zak lukte het Daniel Abma om daadwerkelijk naar Cuba te vertrekken en concreet met de voorbereidingen van een film aan de slag te gaan.
Andere werelden
Odette, Juani en Malú zijn prachtige protagonisten, omdat ze verschillende werelden vertegenwoordigen. Malú is groot, niet op haar mondje gevallen en commandeert er als leidster van een transgroepje aardig op los. Ze verkeert in de wereld van transgenders die aan transactional sex doen en eigen shows geven met veel make-up, hoge hakken en lange nagels. Odette moet daar absoluut niets van weten. Ze trekt zich liever terug in de natuur of luistert in haar eentje naar de muziek van Het Zwanenmeer. Aandoenlijk legt ze in de film uit waarom juist dit balletstuk zo belangrijk voor haar is. Juani is de derde protagonist en de eerste transgender van Cuba. Hij woont samen met zijn broer in één woning. Hun leefsituatie symboliseert ook het armoedige bestaan op Cuba. ‘In alle beelden zie je dat er armoede is’, legt Daniel uit. ‘Iedereen drijft handelt met elkaar, misschien wel net zoals destijds in de DDR. Heeft iemand een tuintje met bananen, dan kan hij weer ruilen tegen geitenmelk. Zoiets.’

Mariela Castro tijdens een demonstratie.
Mariela Castro
Daniel kwam de drie hoofdrolspelers op het spoor via Cenesex. Deze organisatie houdt zich bezig met seksuele gezondheid en educatie en komt op voor de emancipatie van homo-, bi- en transseksuelen, aldus een bericht in het personeelsblad Tracer van de VU in Amsterdam. De directeur van Cenesex heet Mariela Castro, dochter van president Raúl Castro en nicht van Fidel. In 2011 bezocht ze de VU in Amsterdam om zich door plastisch chirurg Marlon Buncamper te laten rondleiden. De VU heeft sinds 8 jaar een hechte band met Cuba. Marlon is ook te zien in Transit Havana. Hij is één van de Nederlandse en Vlaamse topchirurgen die door Mariela Castro worden uitgenodigd om geslachtsoperaties op het socialistische eiland uit te voeren. De Cubaanse presidentsdochter, die in 2013 werd gekozen tot parlementslid, volgt als voorvechtster van LGBT-rechten min of meer het werk van haar moeder Vilma Espín op. Zij was de oprichtster van de massaorganisatie FMC (Federación de Mujeres Cubanas), die opkwam voor gelijke rechten en participatie van de Cubaanse vrouwen op alle gebieden en in alle lagen van de bevolking.
Castro en Obama
De filmploeg bezocht het eiland vier keer. Tijdens de laatste periode viel er voor de Nederlandse filmmaker een geschenk uit de Cubaanse hemel. Het team was op 17 december 2014 om 10 uur op weg naar Odette. Daniel: ‘Opeens belt Carlos. Hij is de fixer, een persoon die bij het maken van een film van alles organiseert en regelt. Opgewonden roept hij “kom direct hierheen. Groot nieuws! Het is heel belangrijk, ik kan het niet over de telefoon vertellen, je moet nu naar me toe komen!” Ik baalde een beetje want ik dacht, we moeten naar Odette. Dus wij naar Carlos. Dat was een mooi moment. Hij was heel emotioneel. Onze taxichauffeur, die hoorde wat er aan de hand was, begon te huilen. Carlos wist dus al iets eerder dan de Cubaanse bevolking dat Raúl Castro en Barack Obama om 12 uur via de televisie afzonderlijk hun volk over de nieuwe toenaderingspolitiek tussen Cuba en de VS zouden toespreken. Dus wij als de wiedeweerga naar Odette. We zeiden, Odette, het schijnt dat er om 12 uur iets bijzonders op televisie komt. Zullen we gaan kijken? We hebben dus gedaan alsof we van niets wisten. Niemand op Cuba wist het, wij wisten het alleen toevallig iets eerder. Daardoor konden we een geweldige scene maken.’
Socialisme en kerk
Cuba is en blijft een socialistisch land, wat er ook gebeurt. Dat is een boodschap die ook Mariela Castro graag onderstreept. ‘De Cubanen willen blijven experimenteren met het socialisme. We willen geen kapitalisme’, zegt ze in de film. Haar uitspraak wordt nog geen minuut later kracht bijgezet door een aantal fraaie slow-motion beelden waarin een groot reclamebord te zien is met daarop het portret van Fidel Castro en zijn in koeienletters afgedrukte woorden “Socialismo o muerte” (socialisme of de dood). De slow motion, een techniek waar Daniel Abma in deze film mooi gebruikt van maakt, toont vervolgens de teksten op twee plakkaten die alles zeggen: “De veranderingen in Cuba zullen meer socialisme brengen”, gevolgd door “Zonder controle kunnen we geen socialisme tot stand brengen.” De documentaire laat ook zien hoe zwaar het geloof in de Cubaanse bevolking verankerd is. Ik wist niet dat de kerk zo nadrukkelijk aanwezig was. ‘We hebben geen mensen ontmoet die niet erg heftig met het geloof bezig zijn’, vertelt Daniel. Hoe is dat dan te rijmen met de transgender problematiek? Daniel Abma: ‘Mariela Castro was bezig met bepaalde kerken of bepaalde dominees die er voor open stonden. Ook op dat gebied is ze druk doende om kerken over te halen zich voor dit thema te openen.’

Cuba in beeld
Transit Havana is geen voorlichtingsfilm over transgenders. Je kunt zeggen dat het thema transgenders er indirect toe bijdraagt een fraaie blik op het Cuba van nu te werpen. Door de volledige medewerking en ondersteuning van Mariela Castro gingen er voor Daniel Abma deuren open die voor veel buitenlandse camerateams gesloten blijven. Dat verruimt natuurlijk de blik. ‘We hadden ook een brief van haar op zak. Die konden we laten zien als er problemen waren. Het kan een fabeltje zijn, maar er werd gezegd dat wij het eerste Westerse filmteam in een Cubaanse gevangenis waren. Ik weet niet of dat klopt. Door een telefoontje van Mariela Castro met de minister van Justitie konden we in ieder geval naar binnen. We hadden eerst een gesprek om de mensen te leren kennen en uit te leggen wat we die dag wilden filmen. Dat verliep allemaal goed, we snapten er niets van’, vertelt hij lachend. Transit Havana toont Cuba aan de hand van prachtige beelden, maar de film bevat ook dramatische scènes om uiteenlopende gevoelens bij de kijkers op te roepen. Bovendien ken je na afloop het huidige Cuba en snap je hoe het land ongeveer werkt.
Bioscoop en televisie
De première van Transit Havana is op 19 maart in Den Haag tijdens het filmfestival Movies That Matter. Na afloop volgt een podiumgesprek met Daniel Abma, Alex Bakker en Marlon, de Nederlandse chirurg uit de film. Alex Bakker is zelf transgender. Dat zei hij in 2015 in een interview met RTV Drenthe: ‘Ik ben geboren als meisje en achttien jaar geleden de transitie ingegaan. Ik ben er erg blij mee dat dit kan. Het houdt me ook wel bezig hoe dat in andere landen in de wereld is.’ Een dag na de première is de film te zien te zien tijdens de ‘Roze Filmdagen’ in Amsterdam. Vanaf 24 maart komt de film in de Nederlandse bioscopen. Op een later tijdstip zal de documentaire ook op televisie (VARA/BNN) te zien zijn. In Duitsland draait de film in de herfst van 2016 in de bioscopen. Op z’n vroegst in 2017 wordt Transit Havana ook op de Duitse televisie (RBB/ARTE) vertoond.
Movies that Matter is een initiatief van Amnesty International. De mensenrechtenorganisatie heeft Mariela Castro uitgenodigd bij de première van Transit Havana aanwezig te zijn. Daniel Abma: “Ik weet niet of ze komt, maar als ze komt, dan zou dat natuurlijk geweldig zijn!”
Recensies:
Transit Havana is portret radicale verandering Cuba (de Volkskrant)
‘Transit Havana’ is een innig portret van transgenders (Cleeft)
Bestel de laatste uitgave van Mens & Gevoelens (of neem een abonnement) en lees het complete artikel, inclusief prachtige foto’s.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...