Blog Allard van Gent

De mens is een kuddedier, daar zijn de wetenschappers het over eens. Een uniek kuddedier. De mens is geen schaap, noch een hond, noch een ander dier. De mens is een uniek wezen, maar wel op de ander aangewezen. Zet hem in de woestijn en zijn overlevingskansen zijn gering. Hij kan niet zo snel rennen als een roofdier, slagtanden ontbreken en vliegen lukt al helemaal niet. Maar samen met andere mensen krijgt hij alles voor elkaar. Mensen kunnen door die samenwerking voldoende eten, drinken, zich vrij bewegen en zelfs gelukkig zijn. Kunnen. Want voor de ene mens zijn de omstandigheden veel gunstiger dan voor de andere mens.

Maar we zijn met elkaar verbonden, of we nu willen of niet. Ook met de mensen in Israël en Palestina. Ook met de vele slachtoffers van de gruweldaden die daar momenteel plaatsvinden. De haat is voelbaar. Kijk naar de reacties op internet, luister naar de reacties op de radio of voel zelf hoe zo nu en dan de spanning flink toeneemt. Eigenlijk is iedereen betroffen. De man voor de kassa in de supermarkt reageert net iets agressiever dan voorheen, de automobilist herkent zichzelf amper als hij voelt dat hij een fietser omver wil rijden en de vrouw die op de stoep per ongeluk een duwtje krijgt, scheldt zoals ze niet eerder heeft gescholden. Ze schrikt er zelf van.

De haat in de mensenkudde is voelbaar, wereldwijd. Haat is niet plaatsgebonden. De onrust voelen we. Daarom zijn we uniek. We zijn zelfs in staat die onrust en groeiende haat zelf te zien. Een eigenschap waar we volgens mij veel meer gebruik van moeten maken, zeker vandaag de dag. We hoeven geen fietser omver te rijden, we hoeven niet onze agressie in de supermarkt de vrije loop te laten en evenmin hoeven we te schelden bij een onschuldig duwtje.

Tel even tot tien. Dat werd vaak gezegd tegen kinderen die op ontploffen stonden. Een prima methode om gedachten te laten varen en de ademhaling weer onder controle te krijgen. Na tien tellen kom je vaak weer tot jezelf en kan er zelfs, pas op, een lach op je gezicht verschijnen! Iedereen is kind geweest en iedereen kan vandaag de dag nog steeds tot tien tellen. Je ziet een toename van volwassen mensen die zich laten meeslepen door de haat van een groepje haatzaaiers, moordenaars, waar dan ook. De verleiding kan groot zijn om uit angst niet bij een groep te horen de opgekropte agressie en haat er eindelijk eens uit te laten en de vijand – lees medemensen – kapot te maken. Doe het niet. Als je voelt dat je op ontploffen staat, tel tot tien.

Deze tekst staat ook op metronieuws.nl