Blog Allard van Gent

Wat gebeurt er als leerlingen van de klassen 1-4 van het Duitse basisonderwijs, de zogenaamde ‘Grundschule’, een sterrenrestaurant testen? Zo luidt een interessante bijdrage in de oktober uitgave van het gratis magazine ‘Mobil’ voor de passagiers van de Deutsche Bahn.

Testteam
Zes kinderen bezochten afgelopen zomer het tweesterrenrestaurant Jacobs Restaurant in hotel Louis C. Jacob in Hamburg. In dit traditionele etablissement komt de Hamburgse society bij elkaar en vierde Robert Redford ooit zijn huwelijksfeest. Het testteam bestaat uit Arthur (9), Tara (7), Luise (8), Henry (6), Frida (7) en Asmus (10). De jongens en meisjes krijgen een 5-gangenmenu voorgeschoteld van sterrenkok en keukenchef Thomas Martin (49). Alle kinderen hebben wel eens in een restaurant gegeten, maar nog nooit in een sterrenrestaurant. Volgens het artikel houden de kinderen vooral van kipnuggets, zalm en pizza en houden ze niet van komkommersalade, rijstepap, wortels en broccoli.

Bediende
Het artikel is opgebouwd met uitspraken van de kinderen en het personeel tijdens het etentje. Zo wijst Arthur naar gastheer en restaurantmanager Christoph Koch, die gekleed is in een wit overhemd met een zwart jacket en een rode pochet, en zegt ‘is dat de bediende?’ Alle kinderen giechelen. Frida: ‘Bediende mag je toch niet zeggen?’ Arthur: ‘Wat dan? Ober? Mag ik je ober noemen?`De gastheer reageert ontspannen: ‘Noem me toch gewoon Christoph.’ De restaurantmanager lacht fijntjes, de kinderen lachen. Het ijs is gebroken.

‘Gadsie!’
Vervolgens kunnen we meelezen wat de kinderen aan tafel zeggen. Asmus vindt het restaurant er mooi uitzien, alleen de klassieke muziek vindt hij stom. Volgens Frida komen hier alleen miljonairs, hoewel het 5-gangenmenu van die dag 98 euro kostte. Drie kelners met wit overhemd en zwarte colbert serveren de eerste gang. Die bestaat uit quiche met tomaten met kruiden, burrata en bevroren roomkaas. Tara probeert de roomkaas: ‘Gadsie, voor mij veel te romig’. Frida haalt een bolletje uit de decoratie op de quiche: ‘Dat bolletje hier, daar hou ik van, mmm.’ En zo leren we al lezende hoe kinderen over de verschillende gerechten denken. Arthur durft bij de tweede gang de artisjok niet op te eten waarop de gastheer hem lachend een lafaard noemt. Arthur bijt er nu in. ‘Nou ja, het gaat.’ Volgens Frida smaakt een artisjok een beetje naar niets. Asmus is de enige die snel klaar is en zijn bord aflikt. Arthur: ‘Asmus, je zet jezelf verschrikkelijk voor schut.’

Lang zitten
De derde gang bestaat uit gnocchi met commissiekaas-chips en druiven, jonge kool en paddenstoelen. ‘Is dat een schuimbad?’, vraagt Arthur en wijst grinnikend op de saus. Tijdens het eten staan de meisjes op en doen wat gymnastiekoefeningen. Frida: ‘Zo lang kan toch niemand zitten…’ Arthur: ‘Mogen we hier boeren laten?’ De sfeer aan tafel dreigt om te slaan, ondanks dat iedereen zijn bord heeft leeg gegeten. Het lange zitten blijkt niets voor kinderen te zijn. Henry springt op en wil naar de wc. Allemaal rennen ze achter hem aan. Plaspauze. Eenmaal teruggekeerd is de sfeer weer beter.

Kleine porties
Nu komt er ‘poulet Marensin’ uit de Gascogne op tafel met wilde broccoli, arganolie, citroen en couscous. Frida’s ogen glinsteren als ze het stukje kip ziet liggen en ze wil met haar handen toeslaan. Dan ziet ze dat alle anderen het bestek gebruiken, althans, een poging doen de kip met bestek te eten. Ook Frida pakt nu mes en vork om met het vlees aan de slag te gaan. Arthur: ‘Nou, dit is lekker! Maar waarom brengen jullie altijd van die kleine porties? Kunnen jullie niet een keer iets groters op tafel zetten?’ Kleine porties schijnen een herkenningsteken van de sterrenkeuken te zijn. Voor kinderen volledig onbegrijpelijk. Hoe kun je daar nou je buikje mee vol eten? En wat is überhaupt een sterrenrestaurant? De auteur van het artikel legt vervolgens uit hoe de ‘Guide Michelin’ ooit met de beroemde restaurantgids is begonnen.

Toetje
Als dessert krijgen de kinderen ‘Reis Trauttmansdorff’ (rijstepap met vruchten) met blauwe bosbessen en yoghurtijs. Arthur: ‘RIJSTEPAP? Ik heb toch gezegd dat ik daar niet van hou!’ Luise: ‘Het ijs smaakt zoet en vreemd.’ Arthur: ‘Mmm, nou ja, dat is helemaal oké.’ Henry: ‘Eindelijk echt lekker!’ Op het eind krijgen de kinderen de vraag gesteld welk gerecht ze het lekkerst vonden.  Frida en Luise noemen de kip, Tara het voorgerecht en Asmus ‘eigenlijk alles!’ Arthur: ‘Het ijs!’ Alleen het antwoord van Henry wijkt wat af van de andere antwoorden: ‘Het rabarbersap.’

Moed
Als de kinderen van tafel opstaan vraagt Christoph Koch of ze weer terug zouden komen. ‘Jaaaa!’, schreeuwen ze allemaal tegelijk. Keukenchef Thomas Martin is blij met de lofuitingen. Hem valt het al langer op dat kinderen in zijn restaurant minder vaak iets nemen van de menukaart voor kinderen, maar liever uitproberen wat hun ouders ook eten. ‘Je moet kinderen niet onderschatten’, zegt hij. Van het experiment heeft hij vooral één ding opgestoken: ‘Ik zal in de toekomst nog veel gedurfder zijn.’

Dowload
Het complete magazine, inclusief de bovengenoemde reportage, is digitaal als pdf-bestand (70,6MB) beschikbaar.
Download oktober uitgave Mobil, het reizigersmagazine van de Deutsche Bahn (70,6 MB).