De Zalando man
Of ik ook uit de kleren ga, vroeg een kennis mij. Ik hoor dat wel vaker als ik zeg dat ik in het magazijn van kleding- en schoenengigant Zalando in Großbeeren (bij Berlijn) werk. Vanuit dit plaatsje stuur ik honderden pakketten met schoenen, ondergoed, jassen en tal van andere kledingstukken naar Engeland, Frankrijk, Italië, Zwitserland, België en Nederland. Hierdoor kom ik dagelijks in contact met Nederlandse families uit Appelscha, Apeldoorn, Utrecht, Velp, etc. etc.
Als inpakker aan de lopende band voorzie ik ieder pakketje van het aantal artikelen én mijn naam. Alle door mij ingepakte dozen dragen daarom mijn initialen AVG.
Ik zou voor de grap een Nederlands geschreven briefje mee kunnen sturen. Zoiets als ‘Veel plezier met uw aankoop wenst u de Nederlandse medewerker aan de lopende band bij Zalando’. Ik kan ook op de binnenkant van iedere doos ‘Op koers’ schrijven. Dat is de titel van mijn zojuist verschenen debuut met korte verhalen, dat dringend publiciteit nodig heeft. Immers, een beetje schrijver doet vandaag de dag op grote schaal aan marketing, dus waarom ik niet? Als die actie lukt en honderdduizenden mensen het boekje kopen, hoef ik geen dozen meer in te pakken.
Het zijn gedachten die opdoemen tijdens het eentonige werk. Zo’n gedachte wordt zo nu en dan abrupt verstoord door een Duitse stem die ‘AVG!!!’ brult. Op dat moment weet ik dat het foute boel is. Als je initialen zó luid door de fabriekshal galmen, dan wacht je een flinke uitbrander van de inpakchef. Dat staat buiten kijf. Waarom? De scanner aan het einde van de band geeft aan dat het aantal artikelen niet correspondeert met het aantal dat je hebt opgeschreven of de controleur ziet dat je helemaal geen aantal hebt genoteerd. ‘Wat is dit??!!!’, schreeuwt de inpakchef nu. Hij houdt de geopende Zalando doos pal voor mijn gezicht. ‘Koop Op koers!!’ lees ik in koeienletters op de binnenkant. Ik schreeuw, net als de Zalando man in de reclame, en word badend in het zweet wakker.
(Deze tekst verscheen eerder in dagblad De Pers)