Blog Allard van Gent

Vandaag heb ik weer gemerkt waarom het zo leuk is om in Berlijn te wonen. Grieken, Spanjaarden, Italianen, Turken, Amerikanen, je komt hier de hele wereld tegen. Ik sprak hierover met een in Berlijn geboren man, die net als ik even iets wilde eten tussen de middag. Hij sprak zijn lof uit over Amsterdam en voor je het weet praat je anderhalf uur over van alles en nog wat. Onvermijdelijk kwamen we te spreken over de arbeidsmarkt. Gelukkig viel het woord crisis niet, want dat woord haalt vaak meteen de goede sfeer onderuit. De man was schilder  en heeft een eigen bedrijfje. Hij kon niet klagen over werk. Een paar dagen geleden haalde hij nog een opdracht binnen  om voor een hotel in de binnenstad 240 kamers te schilderen. Hoewel hij in schilderstenue was gekleed, neem ik aan dat hij dat niet allemaal alleen doet. En natuurlijk kwam het gesprek ook op „Prinz Pils“ zoals Prins Willem Alexander hier vaak  wordt genoemd. Het is algemeen bekend dat veel Duitsers jaloers zijn op ons Koningshuis en dat ze veel liever Prinz Pils – binnenkort Koning Pils – en Maxima hebben dan bondspresident Gauck.

De bediening van deze „Bio-Immbiss“ in Kreuzberg was goedgeluimd. Eén van de twee dames kende de naam Albert Heijn en wist wat een frikandel speciaal was. Het is iedere keer weer afwachten welke associaties er met Nederland opdoemen. Een week geleden was het nog Geert Wilders, maar nu dus de alom geroemde frikandel speciaal en de grootgrutter uit Zaandam. Ze sprak de naam van de supermarkt met trots uit, want niet iedere Duitser, zeker in Berlijn, weet wat er met Albert Heijn wordt bedoeld. Toen ik zei dat niet iedereen weet dat dit een supermarkt is, keken ook de schilder en het andere meisje achter de toonbank verbaasd op. Ze dachten dat Albert een prins of een voetballer was. De sfeer was goed en werd veel beter nadat ik vroeg of ze de smurfen nog kenden. Die komen immers ook uit Nederland. “Vater Abraham!!” De dames namen elkaar in de arm en zongen luid dansend “Geht Ihr denn durch einen Wasserhahn? Wir gehen durch einen Wasserhahn. Und auch durch ein Schlüsselloch? Ja, auch durch ein Schlüsselloch.,lalalalalal lalalala..” De nieuwe klanten die de zaak binnenkwamen keken verbaasd maar daar trokken de dames zich niets van aan. Ze hadden plezier, net als ik, en ook de schilder vond het een mooi optreden. Dat zijn momenten waarop ik denk, wat is het toch leuk om in Berlijn te wonen.