Veel aandacht voor artikel over Zalando
Rond de 20.000 “visitors” en circa 25.000 “views” trok mijn bericht over Zalando tot nu toe. Dat vermeldt althans de pagina van WordPress met de statistische gegevens, die bij dit blog horen. Mijn grote dank gaat uit naar iedereen die heeft bijgedragen om de inhoud op internet te verspreiden en/of er op een eigen website over heeft geschreven. Ik hoopte op veel aandacht, maar op zo veel aandacht had ik niet gerekend. Vooral door de aandacht van geenstijl.nl en joop.nl was het hier aangenaam druk. Ik ben blij dat de beschreven arbeidsomstandigheden nu bij veel mensen bekend zijn, want het blijft in mijn ogen een ernstige situatie. Nu heb ik opeens het gevoel dat ik veel meer mensen „aanspreek“ dan normaal en dat ik op mijn woorden moet letten. De werking en vooral de impact van internet blijft mij nog steeds verbazen.
Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk te reageren op reacties. Vandaag heeft het bedrijf Docdata persoonlijk contact met mij opgenomen en aangeboden om de misstanden te bespreken. Ik ga natuurlijk op dat aanbod in, omdat ik graag zie dat er het een en ander wordt veranderd. Natuurlijk is er nu nog niets veranderd, is er alleen het eerste contact. Dat zie ik in ieder geval als een eerste positief effect. [UPDATE 24 FEBRUARI, 22:55 uur: In eerste instantie heb ik toegezegd om met Docdata om tafel te gaan zitten. Het was een spontane reactie op de dag dat ik mijn artikel publiceerde. Nadien rezen bij mij al snel de twijfels of dit wel een goed idee is. Wat heb ik daar te zoeken, wat kan ik daar bereiken en vooral, kan dit misschien tegen mij gebruikt worden, waarom ga ik met mensen om tafel zitten die verantwoordelijk zijn voor de drama’s die ik in dat magazijn heb beleefd? Kortom, ik zal morgen beleefd laten weten om bij nader inzien geen gebruik te maken van het aanbod, omdat ik de zin er niet van inzie. Als de omstandigheden verbeterd zijn, waar ik eerlijk gezegd ook mijn twijfels bij heb – de ZDF-reportage is slechts 6 maanden oud – dan zijn er genoeg wegen om dit kenbaar te maken. Ik ben daarvoor niet de aangewezen persoon]
Morgen ben ik onderweg naar Gschwend om een lezing van Cees Nooteboom bij te wonen, de schrijver die vooral dichter is en dit jaar tachtig jaar wordt. Nu denkt de lezer, waar heeft hij het nu in godsnaam over. Inderdaad, dat heeft absoluut niets te maken met mijn artikel over Zalando, maar doordat ik de helft van de dag in een trein zit, gaat het mij niet lukken om morgen snel op eventuele reacties te reageren. Nu ik mijn ervaring heb neergezet en er zo veel aandacht voor is, wil ik namelijk ook betrokken blijven bij dit onderwerp. Als ik er genoeg tijd voor kan vrijmaken, dan zou ik graag zelf de huidige stand van zaken in het magazijn van Zalando willen bekijken. Ook zou ik graag met mijn voormalige collega’s uit het magazijn willen praten. Of dat allemaal lukt, dat hangt van mijn beschikbare tijd af. Mede daarom heb ik via dit blog om aandacht gevraagd, zodat de Nederlandse media zelf dit onderwerp kunnen oppakken. Natuurlijk ben ik daarbij graag behulpzaam. Ik zou bijvoorbeeld de mensen willen spreken die ik in het artikel opvoerde. De kans is groot dat ze nog bij hetzelfde uitzendbureau werken. Destijds vertelde ik “de man van boven de 50” al dat ik hier “ooit” eens iets over zou schrijven. Ook vertelde ik hem dat ik me vaak een soort Nederlandse Günter Wallraff voelde. Dat gevoel is na vandaag weer helemaal terug.
Dag Allard,
Boeiend dit speurwerk, Ik schreef over de reclamemethode van Zalando, ook al opmerkelijk vervelend: http://wp.me/p1MauM-T0 Aandacht door ergernis.
Wilco
Dag Wilco. Zo kom je elkaar weer tegen. Bedankt voor de reactie en voor de link naar het artikel over de reclamemethode van Zalando. Hun reclamecampagne heeft inderdaad gewerkt. Wat dat betreft was het een voordeel dat ik bij Zalando terechtkwam, omdat ook bij negatieve berichtgeving iedereen meteen weet over welk bedrijf je het hebt.