Blog Allard van Gent

“Desoriëntatie en onverschilligheid!”
Dat is goed geantwoord! Dat waren inderdaad de begrippen die kenmerkend waren voor ons land aan het begin van de 21e eeuw. Dan gaan we verder met vraag twee.
Bovenstaand quizfragment zou in de toekomst best realistisch kunnen zijn, want de desoriëntatie lijkt met de dag toe te nemen. In de bibliotheek sprak ik vandaag met een bibliothecaresse die met haar gedachten ergens op Jupiter of, waarom niet, Venus leek te zitten. Ik legde uit dat ik niet kon inloggen op de computer, terwijl ik zowel mijn inlognaam als het wachtwoord juist had ingetypt.
“Uh, wat zei u precies, mijnheer, ik was er even niet bij”.
In de  supermarkt zie ik een toename van het aantal klanten dat enigszins verdwaasd lang de schappen loopt en op de trottoirs lijken elkaar tegemoetkomende voetgangers steeds meer op voetballers die met vreemde schijnbewegingen elkaar proberen te ontwijken. Soms botsen mensen gewoon tegen elkaar op, ook in de supermarkt. Is er sprake van een trend?

Voorheen schoot je pas in de rij voor de kassa van de supermarkt opeens te binnen wat je vergeten was te kopen, nu lijken de klanten het bij binnenkomst al niet meer te weten. Vorige week zag ik een man met een hoed vier keer om hetzelfde schap heenlopen en daarna zonder boodschappen en schouderophalend de zaak verlaten. Ik kwam thuis en zag op internet een filmpje van het NOS-journaal, dat mijn waarneming min of meer onderstreepte. Oh ja, laatst zat ik in de trein en hoorde een dame letterlijk zeggen „ik weet het niet meer“. Haar man schoot direct te hulp en sprak daarna drie keer achter elkaar het zinnetje „het komt allemaal goed“ uit. Dat klonk wel rustgevend. Ik zag dat de man, zonder dat hij het in de gaten had, veel mensen in de coupe een genoegen deed met zijn opmerking. Je hoorde de andere passagiers opgelucht ademhalen en ze leken weer enigszins hun weg in het leven, ook al was het in een trein, gevonden te hebben. Immers, het komt allemaal goed.