Blog Allard van Gent

Vandaag ontdekte ik op Tempelhofer Feld het schilderij Sonntag auf dem Tempelhofer Feld (1907) van Hans Baluschek. Deze Duitse schilder was een geëngageerd kunstenaar. Met behulp van Wikipedia kwam ik erachter dat hij de zoon was van een spoorwegingenieur en zijn leven lang gefascineerd bleef voor treinen. Hij studeerde aan de Universiteit van de Kunsten in Berlijn.

In zijn studententijd kwam hij onder invloed van het socialisme. Hij las Émile Zola, Leo Tolstoj Henrik Ibsen en Gerhart Hauptmann, was bevriend met linkse schrijvers als Arno Holz en Johannes Schlaff en maakte sociale klassenverschillen tot een hoofdthema in zijn werk. Inspiratie vond hij vooral in het openbare leven van Berlijn.

In 1924 sprak hij tijdens een grote internationale ant-oorlogsconferentie te Amsterdam. Hij doceerde in die tijd schilderkunst aan de Volkshochschule Gross-Berlin, waarvan hij in 1921 mede-oprichter was. Van 1929 tot 1931 was hij directeur van de Große Berliner Kunstausstellung.

Na de machtsovername door de Nazi’s in 1933 belandde Baluschek in het verdomhoekje. Hij werd als vermeend Marxist uit zijn ambt gezet en zijn werk werd bestempeld als Entartete Kunst. Hij overleed in 1935, 65 jaar oud. In het Berlijnse stadsdeel Schöneberg is een plein naar hem vernoemd. Diverse van zijn werken zijn te zien in het Märkisches Museum.