Surrealistisch Berlijn
Maandagmiddag. Ik verlaat het kantoor. De surrealistische rust op de Potsdamer Platz ken ik niet. Niet te veel denken en op de fiets naar huis. Hoe zal het er in de supermarkt uitzien? De gedachte wordt onderbroken door mijn mobiele telefoon. Mijn werkgever. Het gebouw op Potsdamer Plat gaat morgen op slot. Of ik een beeldscherm heb? Ja. Morgen of vandaag wordt een computer van de zaak bezorgd. Naar de supermarkt. Half geplunderd. Alsof morgen ook de supermarkt op slot gaat. Een lichte paniek licht op de loer, maar ik geeft er niet aan toe. Buiten schijnt de zon. Ik geniet van het warme licht. De lichte paniek heeft zich inmiddels uit de voeten gemaakt.