De idioot in de lente
Na de winter van 2020 volgt de lente van 2021. Dat is een voldongen feit. Daarop vooruitlopend dit gedicht van Martinus Nijhoff.
De idioot in de lente
Er vielen woorden van de zon
Diep in mijn hart naar binnen
En verdronken in me
Als in de steile schaduw van een bron.
Gaat iemand met mij mee
Om luisterend te zwijgen
Gaat iemand met mij mee
Leg dan zacht en heel dicht
’t Gezicht aan mijn gezicht –
De lange groenen golven stijgen
En stijgen dansend uit de grot:
Het wordt een zee waarin we drijven
Het wordt een zee tot aan den horizon
Het wordt een wijd en stil en zilveren licht
St! ’t Is de vloed van God