De idioot in de lente

Na de winter van 2020 volgt de lente van 2021. Dat is een voldongen feit. Daarop vooruitlopend dit gedicht van Martinus Nijhoff.

De idioot in de lente

Er vielen woorden van de zon
Diep in mijn hart naar binnen
En verdronken in me
Als in de steile schaduw van een bron.

Gaat iemand met mij mee
Om luisterend te zwijgen

Gaat iemand met mij mee
Leg dan zacht en heel dicht
’t Gezicht aan mijn gezicht –
De lange groenen golven stijgen

En stijgen dansend uit de grot:
Het wordt een zee waarin we drijven

Het wordt een zee tot aan den horizon
Het wordt een wijd en stil en zilveren licht

St! ’t Is de vloed van God

Bron
Digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.