Tag Archives: Koningsdag

Koningsdag nu officiële feestdag in Oranienburg

Koningsdag als ludiek cadeau voor jarig Oranienburg

Koningsdag als ludiek cadeau voor jarig Oranienburg

De Duitse stad Oranienburg bestaat precies 800 jaar. Ter gelegenheid van dit bijzondere jubileum kent de regering van de deelstaat Brandenburg de jarige stad een extra officiële feestdag met een Nederlands tintje toe: Koningsdag.

‘Dat de nieuwe feestdag uitgerekend op 1 april in werking treedt, daar ben ik natuurlijk ook niet echt enthousiast over’, vertelt Hans-Joachim Laesicke. ‘Maar aan de andere kant zijn er tal van wetten die op 1 april in werking treden. Bovendien merken de mensen snel genoeg dat dit geen aprilgrap is’. Laesicke is sinds 1993 burgemeester van de stad Oranienburg.

Persvoorlichter Andreas Beese van de Brandenburgse regering laat schriftelijk weten dat het besluit al in 2009 is genomen. ‘We kunnen als beleidsbepalers geen rekening houden met mogelijke aprilgrappen. Die datum is aan de hand van vastgelegde afspraken en termijnen tot stand gekomen. Daar hebben wij ons als bestuurders allemaal aan te houden. Ik zie deze datum niet als een bezwaar’, aldus Beese.

 

Voor Jürgen Höhn, manager van Tourismus und Kultur Oranienburg GmbH, komt het nieuws als een verrassing. ‘Dit is écht een verrassing en dan ook nog in het drukke feestjaar. Ik ben er dan ook heel erg blij mee, omdat deze officiële Koningsdag natuurlijk uitstekend bij Oranienburg past. Daarnaast zullen veel Oranienburgers natuurlijk blij zijn dat ze een extra vrije dag erbij hebben.’

Höhn weet nog niet hoe zijn organisatie in de toekomst met de nieuwe Koningsdag omgaat. Hij heeft nu andere prioriteiten. Höhn: ‘Momenteel zijn we erg druk bezig met de activiteiten in dit jubileumjaar zoals bijvoorbeeld het grote Orangefest op 24 april. En niet te vergeten de Oranje Games. Daarvoor zoeken we nog steeds teams met minimaal 5 personen. Dat kunnen mannen zijn, vrouwen of gemixt. Dus als er lezers zijn die mee willen doen, de informatie staat op onze website.’

Schrale Koningsdag in Berlijn

Nederlandse ambassade in Berlijn

Nederlandse ambassade in Berlijn

“Sie sparen an der falschen Stelle”, vertelde ik afgelopen maandag een Duitse gast tijdens het Koningsfeest op de Nederlandse ambassade in Berlijn. De man knikte beleefd. Hij vroeg mij eerder waarom er tientallen mensen in een enorm lange rij stonden vanwege 2 bleke vleesballetjes op een kartonnen schaaltje. Daarop antwoordde ik dat de bitterbal iets typisch Nederlands is, maar ik weet niet of hij dat met die vraag bedoelde.

Ik legde de man uit waarom in mijn ogen de Nederlandse ambassade zichzelf met dit Koningsfeest wel erg blameert. In voorgaande jaren was het feest rond 30 april voor alle Nederlanders en genodigden gratis toegankelijk en stond je in een lange rij om binnen te komen. Eenmaal binnen wachtte dan ook een groot feest met een bandje, diverse kraampjes met typisch Nederlandse lekkernijen en bedienend personeel dat de gasten o.a. op heerlijke, bruingebakken bitterballen trakteerde. Het was druk maar vooral feestelijk en gezellig.

Dit jaar was alles anders, zoals ook in Nederland al een tijdje alles anders toegaat. In mediaberichten lees ik vaak dat Nederlanders vinden dat hun land zo nu en dan de weg kwijt is. Nu blijkt dat het land dus zelfs over de eigen landsgrens het spoor bijster is. Dat je je dit jaar voor het eerst van tevoren moest aanmelden, dat vond ik prima en logistiek gezien ook logisch. Dat er dit jaar een bijdrage van € 10,00 werd gevraagd, geen probleem. Voor € 15,00 was ik ook gegaan. Maar dan verwacht je toch een bruisend feest, compleet met frietkraam, bitterballen in overvloed en stroopwafels, om maar wat te noemen?

“Wennschon, dennschon”

Wat mij betreft had de ambassade er beter aan gedaan dit jaar geen Koningsfeest te organiseren. Waarom? Omdat ik van mening ben ‘als je iets doet, doe het dan goed’. Of zoals ze hier in Duitsland zeggen “wennschon, dennschon”. Dat bedoel ik met bezuinigen op de verkeerde plek. Bij de ambassade waren vast en zeker andere bezuinigingsmaatregelen voorhanden om een groots Koningsfeest mogelijk te maken.

Een goed feest behoeft geen kaviaar of dure champagne, nee, dat zou weggegooid geld zijn. Maar dit was het andere uiterste, dit was een trieste vertoning en dat voor een ambassade. Voor de volledigheid; er stond nog een viskraam en sporadisch zag je iemand met iets hachee-achtigs in een plastic bakje rondlopen, maar dan heb je het gehad. Het invoeren van een tombola bleek geen oplossing om de feestvreugde te verhogen.

Ik sprak met de Duitse bezoeker over Berlijn, over hoe populair de stad momenteel is en dat de metropool vandaag de dag echt leeft. Mensen uit de hele wereld trekken hier naar toe en het culturele leven bruist als niet tevoren. Hij, mijn Duitse gesprekspartner, een geboren en getogen Berlijner, vond Berlijn vandaag de dag veel lijken op het Berlijn uit de jaren twintig. Ik beaamde dat. “En dan verwacht je hier toch ook een bruisend feest”, vertelde ik enthousiast. Zijn ogen straalden. ‘Ja, natuurlijk’. Dat zei hij niet, Duitsers zijn beleefd, maar hij knikte veelzeggend.

Ja, deze avond op de binnenplaats van de Nederlandse ambassade was niet representatief voor het bruisende en swingende Berlijn waar we het over hadden. Maar dit was dan ook niet Berlijn, we bevonden ons officieel op Nederlands grondgebied. Dat was ons pijnlijk duidelijk.