Kasteel Anholt – prachtige ambiance in het grensgebied
In gesprek met Duco van Krugten, museumdirecteur van kasteel Anholt
Op 23 mei 1991 ondertekenden de Nederlandse ministers Van den Broek en Dales samen met hun Duitse collega’s Schröder, Rau en Genscher het Verdrag van Anholt in kasteel Anholt. Op deze historische plek spreek ik met de Nederlandse museumdirecteur Duco van Krugten, die sinds 1974 de scepter zwaait over het archief, de bibliotheek en de vele kunstschatten van het vorstenhuis “zu Salm-Salm”.
De heer van Krugten groeide op in de omgeving van Doorn, in het midden van Nederland. Na zijn middelbare schooltijd studeerde hij in Utrecht. Tijdens zijn studie droeg hij de rechts-geschiedenis een warm hart toe. Via- via kwam hij in contact met het Duitse vorstenhuis zu Salm-Salm. De vorst zocht een archivaris voor de ontsluiting van zijn archieven en kunstschatten. “Hij had in 1966 al een museum in zijn kasteel ingericht. In 1974 heb ik toen al de wetenschappelijke leiding overgenomen”, aldus Duco van Krugten.
Beheer
Ondertussen werkt Van Krugten alweer 23 jaar samen met de zoon van de toenmalige vorst. Ze beheren het museum met het park en het prachtige hotel in het voorgebouw. Duco van Krugten: “Aangrenzend ligt de golfclub. Dat deel hebben we verpacht, net als het daarachter liggende Klein Zwitserland (Anholter Schweiz). Dat is een wildpark van 70 hectare waar inheemse diersoorten worden getoond. Wij hebben dat park, dat jaarlijks 80.000 bezoekers trekt, ook verpacht. Het zijn goede buren. Kasteel Anholt is de grootste trekpleister met meer dan 100.000 bezoekers per jaar. De helft van de bezoekers komt uit de grensstreek, de Achterhoek en Gelderland.”
Kunstschatten
Het museum heeft een vaste expositie met diverse kunstschatten zoals porselein, wandtapijten uit 1705, een gedekte tafel met een 26-delig servies van de KPM (Königlichen Porzellan-Manufaktur Berlin), glazen van de beroemde Weense glasfabrikant Lobmeyr en schilderijen van onder andere Hollandse meesters. Het paradepaardje van het museum is het schilderij van Rembrandt van Rijn. Duco van Krugten: “Het is de enige Rembrandt in Nordrhein- Westfalen en de enige Rembrandt in Duitsland in privébezit. Dat is nogal wat.” Daarnaast herbergt het museum een privébibliotheek van de vorsten zu Salm-Salm met meer dan 8.000 banden.
Parktuinen
De tuinen van Anholt bestaan uit drie baroktuinen en het landschapspark. In het seizoen, dit gaat van start als in Nordrhein – Westfalen de schoolvakantie begint, kiezen veel mensen voor een bezoek aan het museum én het park. Duco van Krugten: “Buiten dit zomerseizoen zijn we alleen op zondag geopend. Maar op afspraak zijn we altijd open. Je betaalt dan iets meer, maar dat is voor groepen vaak geen probleem. De mensen krijgen dan een persoonlijke rondleiding. De gast kan ook aangeven dat hij bijvoorbeeld alleen geïnteresseerd is in de schilderijen of alleen in het porselein. Dan houden we rekening met die wensen”.
Landschap
We spreken over de mooie en minder mooie stukken land in het grensgebied. Anholt zelf telt drie monumenten, te weten het kasteel, de kerk en het oude raadhuis. “De rest in dit gebied is helaas een zooitje”, vertelt Duco van Krugten, die vindt dat het Duitse Denkmalschutz een voorbeeld kan nemen aan de Nederlandse Monumentenzorg. “In Nederland is dat allemaal veel beter geregeld. Ga je hier de grens over, dan zie je oude boerderijen. De mensen hier leven binnen met alle comfort maar laten het buiten vaak verslonzen. Dat is jammer. In de Nederlandse Achterhoek, wat ik één van de mooiste streken van Nederland vind, steken de mensen elkaar aan om bijvoorbeeld luiken aan te brengen, een prachtige tuin aan te leggen, terwijl ze helemaal niet van die grote tuinen hebben. Maar het ziet er keurig uit. Daardoor heeft het ook meer waarde. In deze streek, in Münsterland, hebben we dus een hele lelijke buitenomgeving. Bij de Nederrijn is het idem dito. We hopen hier dat de mensen elkaar aansteken en inzien dat het de moeite waard is om het huis op te knappen en de omgeving een beetje op te ruimen. Dat de mooie omgeving niet alleen beperkt blijft tot de prachtige stadskern van Münster, Xanten en Kalkar. Dat is prachtig. Maar dat was het dan ook. Godzijdank zijn ze op dat gebied in Nederland veel strenger”.
Beatrix
Er zijn hier nogal wat raakvlakken met Nederland aan te treffen. Eén van de raakvlakken staat in het restaurant. Het is een buste van prinses Beatrix. “Die staat daar niet voor niks”, vertelt Duco van Krugten. “Zij was hier ook op bezoek, samen met Prins Claus von Amsberg. Destijds openden zij de autobaan 57 tussen Nijmegen en Krefeld. Daarna hebben ze hier geluncht. Ze landden met een helikopter in het park. De vorst besloot om een buste van de koningin neer te zetten, als een welkom tegenover de Nederlanders. Daarmee geeft hij ook aan dat hij de
Nederlanders welgezind is.”
Dit artikel verscheen eerder in DuitslandMagazine 7 (www.duitslandmagazine.com is niet meer online)