Blog Allard van Gent

“Boris sans Béatrice” heette de Berlinale film die ik zojuist in de grote zaal van het Berliner Festspiele gebouw heb gezien. Een gouden Beer wordt het volgens mij zeker niet. Het verhaal: hoofdrolspeler Boris Malinovsky is een arrogante, slechte, gevoelloze rijke directeur van enkele bedrijven. Ook met een paar scenes minder was het de regisseur gelukt om aan te tonen dat dit personage de slechterik is.

Boze Boris moet veel meer aandacht schenken aan zijn depressieve vrouw. Dat zegt een type die uit het niets opduikt. Een soort god waar de hoofdrolspeler bang voor blijkt te zijn. Volgens deze god wordt zijn vrouw beter als hij meer om haar geeft (gaap). Boris verandert niet echt en dat schept de nodige teleurstelling bij de kijkers. De andere personages komen niet echt uit de verf en op het moment dat de film eindigde dacht ik dat ze vergeten waren het tweede, doorslaggevende deel te monteren. Kortom, een gekunstelde film die mij in ieder geval niet veel deed.

Ik verheug me nu op dinsdag, op Genius. Een film die wat betreft de beschrijving en de bezetting meer belooft dan de Canadese film met boze Boris.